We staan op met mooi uitzicht op het meer van Beznar onder een strakblauwe lucht.

Plotseling om half elf klinkt er een luid getoeter, de bakker staat voor de deur! We nemen een barra, Magdalena’s en een croissant die van reuze formaat blijkt te zijn. We nuttigen een beperkt ontbijt want om 12:30 uur komen onze vrienden Agnes en Ferry langs.

Nog snel maakt Paula wat tapa’s, salmorejo (het romige zusje van de populaire gazpacho) en tortilla beide met uitgebakken stukjes ham. Daarnaast wat olijven, brood en kaas. Als onze vrienden arriveren vieren we ons weerzien met de tapa’s en de lekkere bruisende wijn die zij hebben meegenomen.

Na het nuttigen van de tapas in de patio verhuizen we naar het dakterras en genieten samen van het mooie uitzicht. Rond half drie vertrekken we samen spoorslags om niet te laat te komen bij restaurant Los Naranjos.

We hebben een mooi plekje op het terras waar we bijna wegwaaien maar we trotseren het stoer met onze truien en jasjes aan. De witte wijn uit de streek vloeit rijkelijk bij de voorgerechten. De hoofdgerechten zijn dermate groot dat er een tweede fles wijn noodzakelijk is. We besluiten dat het te koud is voor een dessert op het terras en opteren voor een koffie bij bar Leo.

We rijden eerst langs Restabal en stoppen om een van de huisjes van onze gastheren Reijer en Johan te bewonderen. Van buiten uiteraard want het is verhuurd. Onze conclusie is dat we het huisje in Beznar, Villa Merise en Larimar prefereren. We rijden daarna langs Pinos en bekijken het wandelstartpunt naar La Ermita waar we vrijdag rond 12 uur samen naar boven gaan wandelen. We rijden verder door Pinos dalen af en rijden over de dam naar Beznar. Aangekomen bij bar Leo blijkt deze helaas gesloten zijn. Agnes en Ferry besluiten dat het tijd is om naar hun Villa Merise te gaan. We nemen afscheid voor nu en wandelen naar ons huisje en lopen langs een groot complex in aanbouw. We horen van een oude Spanjaard die er naast woont dat een Belgisch stel hier een hotel laat bouwen. Op de vraag of hij het niet te druk vindt haalt hij zijn schouders op en zegt dat bezoekers welkom zijn voor de rust en het prachtige uitzicht. Wij genieten nog van de ondergaande zon op ons dakterras met een koffie en een magdalena.